Πέτρος Θάνος - Χειρουργός Ουρολόγος
Σκοπός : Σκοπός της μελέτης είναι ο προσδιορισμός της συχνότητας της αγγειακής ανεπάρκειας με τη βοήθεια του έγχρωμου Doppler μετά την ένεση αγγειοδραστικής ουσίας, ως αιτίου στυτικής δυσλειτουργίας σε δύο ηλικιακές ομάδες ασθενών.
Yλικό και μέθοδος : Aπό
τον Απρίλιο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2008, 76 ασθενείς με μέτρια ως
σοβαρή στυτική δυσλειτουργία ηλικίας 25-69 έτών (μ.ο 47 έτη)
υποβλήθηκαν σε έγχρωμο Doppler για τη διερεύνηση του αιτίου. Οι ασθενείς
χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες με βάση την ηλικία τους. Στην πρώτη ομάδα (Α)
περιλαμβάνονταν 25 ασθενείς ηλικίας 25-45 ετών και στη δεύτερη (Β) 51
ασθενείς ηλικίας 45-69. Και στις δύο ομάδες οι ασθενείς έπασχαν από
στυτική δυσλειτουργία πάνω από δύο έτη. Κανείς από τους 76 ασθενείς δεν
έπασχε από νευρολογική νόσο και δεν παρουσίαζε χαμηλές τιμές
τεστοστερόνης. Η διαγνωστική προσέγγιση περιελάμβανε κλινική εξέταση,
πλήρη εργαστηριακό και ορμονικό έλεγχο, υπερηχοτομογραφικό έλεγχο πέους
και έγχρωμο Doppler σηραγγωδών αρτηριών μετά την έγχυση 20 μgr
αλπροσταδίλης. Έγινε προσδιορισμός της διαμέτρου των σηραγγωδών αρτηριών
καθώς και της συστολικής(PSV), τελοδιαστολικής (ΕDV) ταχύτητας ροής των
σηραγγωδών αρτηριών και του δείκτη αντίστασης (R.I.).
Αποτελέσματα : Στην
ομάδα Α η μέση μέγιστη συστολική ταχύτητα ροής (mPSV) υπολογίσθηκε σε
35,02 cm/s , η μέση τελοδιαστολική ταχύτητα ροής(EDV) σε 4,2 cm/s και ο
δείκτης αντίστασης (R.I) σε 0,88. Στην ομάδα Α μόνο το 12% παρουσίαζε
ήπια αρτηριακή ανεπάρκεια, ενώ κανείς ασθενής δεν παρουσίαζε φλεβική
διαφυγή. Στην ομάδα B η μέση μέγιστη συστολική ροή ήταν 32,1 cm/s , η
τελοδιαστολική 4,52 cm/s και ο δείκτης αντίστασης R.I=0,86. Στην ομάδα
αυτή 19,6% των ασθενών παρουσίαζε ήπια αρτηριακή ανεπάρκεια, 5,9% σοβαρή
αρτηριακή ανεπάρκεια, 7,84% φλεβική διαφυγή και 9,8% νόσο Peyronie
χωρίς επίδραση στις τιμές.
Συμπεράσματα. Παρά το
γεγονός, ότι μετά την επιλογή των ασθενών και στις δύο ομάδες, η
πιθανότερη αιτία μέτριας ως σοβαρής στυτικής δυσλειτουργίας από
οργανικής πλευράς, θα ήταν αγγειακή διαταραχή, κάτι τέτοιο δεν
αποδείχθηκε, ιδιαίτερα στην ομάδα A, όπου παρατηρήθηκε μετρίου βαθμού
αρτηριακή ανεπάρκεια μόνο σε τρεις ασθενείς, ενώ φλεβική διαφυγή σε
κανέναν. Στην ομάδα B βέβαια παρατηρήθηκε μεν αρκετά συχνότερα αρτηριακή
ανεπάρκεια (25,5% εκ των οποίων μόνο 5,9 % σοβαρή) και φλεβική διαφυγή
(9,8%), όπως αναμένονταν, αλλά σίγουρα επί συνόλου η αγγειακή διαταραχή
δεν ήταν η κύρια αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας τους. Συνεπώς η
αγγειακή ανεπάρκεια αποτελεί ένα μικρό ποσοστό αιτιολογίας
εγκατεστημένης μέτριας και σοβαρής στυτικής δυσλειτουργίας σε μη
νευρολογικούς ασθενείς με φυσιολογικό ορμονικό profile ιδίαιτερα στις
νεώτερες ηλικίες. Άρα η ψυχολογική υποστήριξη από τον ειδικό και ο
περιορισμός της υπερβολικής χορήγησης αναστολέων της 5 φωσφοδιεστεράσης
είναι θέματα, που πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.
Δείτε επίσης Το δυναμικό έγχρωμο Doppler του πέους στους νέους άντρες με στυτική δυσλειτουργία
Δείτε επίσης Το δυναμικό έγχρωμο Doppler του πέους στους νέους άντρες με στυτική δυσλειτουργία
