Τι είναι Καρκίνος

Γράφει ο Δρ. Πέτρος Δ. Θάνος Χειρουργός Ουρολόγος , Ανδρολόγος 

< Σύμφωνα με την Διεθνή Υπηρεσία Μελέτης του Καρκίνου το 85% με 90% των καρκίνων θα ήταν ιάσιμοι, εάν ανιχνεύονταν στο στάδιο I >

Ο Ιπποκράτης ήταν αυτός που έδωσε στην πάθηση του καρκίνου το   όνομα της. Παρομοίασε τον όγκο με την εικόνα του κάβουρα(καρκίνου). Πολύ αργότερα, ο Valsalva, το 1704 υποστήριξε ότι αρχικά ο καρκίνος ήταν ένα τοπικό φαινόμενο που μπορούσε να αφαιρεθεί χειρουργικά ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ο καρκίνος μπορούσε μέσω των λεμφαγγείων να μεταφερθεί αλλού στο σώμα.

Μπορεί να προσβάλλει κάθε ιστό και όργανο του σώματος. Ο όρος αναφέρεται σε περίπου 150-200 διαφορετικές παθήσεις ωστόσο έχουν 2 κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία: την απεριόριστη αύξηση των κυττάρων και τις δυσλειτουργίες τις οποίες προξενεί αυτή.

Μια οριστική διάγνωση απαιτεί συνήθως ιστολογική εξέταση ,κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί με την λήψη βιοψίας από το όργανο . Η λήψη του ιστού ή ακόμη και η αφαίρεση του οργάνου , μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους παρεμβατικούς – χειρουργικούς.

Φυσιολογικά, τα κύτταρα ενός οργανισμού αναπτύσσονται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό έτσι ώστε να αντικαθιστούν αυτά που πεθαίνουν. Σε αρκετές όμως περιπτώσεις ο οργανισμός μπορεί να παράγει περισσότερα κύτταρα από εκείνα που πραγματικά χρειάζεται. Η συγκέντρωση αυτών των παραπάνω κυττάρων έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία όγκων. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνήθως αβλαβείς.

Για να γίνει ένας όγκος κακοήθης κι επιθετικός, πρέπει τα κύτταρα που τον αποτελούν να εισβάλλουν σε ιστούς και να μεταφερθούν σε άλλα μέρη του σώματος.
Συνήθως στ’αρχικά του στάδια δεν προκαλεί απολύτως κανένα σύμπτωμα. Εφ’όσον προχωρήσει η νόσος και ανάλογα το όργανο που προσβάλλει , μπορεί να προκαλέσει πολλά και διαφορετικά συμπτώματα.
Μόλις εντοπιστεί ο καρκίνος ,θα πρέπει ν’ αξιολογηθεί σωστά με βάση την γνώση και τον πλήρη κλινικο-εργαστηριακό έλεγχο . Ανάλογα , λοιπόν, τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεσή μας,  προβαίνουμε και στην ανάλογη αντιμετώπιση.
Η προσέγγιση μπορεί να είναι χειρουργική , χημειοθεραπευτική ή και ακτινοθεραπευτική ενώ πολλές φορές γίνεται και συνδυασμός  των παραπάνω.

Εάν δεν θεραπευθεί και δεν αντιμετωπισθεί πλήρως , ο καρκίνος μπορεί τελικά να προκαλέσει τον θάνατο. Πολλοί τύποι μπορούν να θεραπευτούν, ειδικά εάν η θεραπεία αρχίσει νωρίς. Οι πλέον συνηθισμένες μορφές καρκίνου είναι ο καρκίνος του πνεύμονα και του προστάτη αδένα στους άντρες και ο καρκίνος του μαστού για τις γυναίκες.

Σύμφωνα , λοιπόν , με την Διεθνή Υπηρεσία Μελέτης του Καρκίνου ( IARC - www.iarc.fr/en/ ), το 85% με 90% των καρκίνων θα ήταν ιάσιμοι, εάν ανιχνεύονταν στο στάδιο Ι , δηλαδή στα αρχικά στάδια.

Περίπου επτά στους δέκα ανθρώπους με καρκίνο ζουν σήμερα φυσιολογικά και για πολλά χρόνια, σε σύγκριση με τους τέσσερις στους δέκα που επιβίωναν από τη νόσο πριν από μερικές δεκαετίες.

Είναι τρομακτικό φυσικά να πληροφορηθεί κανείς ότι πάσχει από καρκίνο, θα πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι σε πολλές περιπτώσεις ο καρκίνος δεν συνεπάγεται θανατική καταδίκη όπως συνέβαινε πριν από 20 χρόνια. Γνωρίζουμε πλέον τα αίτια που προκαλούν πολλές νεοπλασίες ενώ παράλληλα βελτιώθηκαν κι εξελίχθηκαν σημαντικά τα διαγνωστικά μέσα και οι τρόποι θεραπείας.

Η ιατρική επιστήμη θεώρησε αρχικά ότι το πρόβλημα του καρκίνου βρίσκεται στον πυρήνα του κυττάρου, αλλά αυτό δεν ήταν ορθό. Το πρόβλημα του καρκίνου εντοπίζεται στις κυτταρικές μεμβράνες όπου βρίσκονται οι αυξητικοί παράγοντες, και έξω από αυτές.

Ο καρκίνος ,λοιπόν,δεν είναι ένα τοπικό πρόβλημα αλλά μια γενικευμένη κατάσταση, τόσο σωματική όσο και ψυχική. Μια θεραπεία λοιπόν, για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της όλους τους παραπάνω παράγοντες.

Η σημερινή αντιμετώπιση του καρκίνου είναι ατελής. Η θεραπευτική αντιμετώπιση πρέπει να είναι να είναι σφαιρική, πολύπλευρη και σύνθετη.

O Ουρολογικός Καρκίνος

<Η θεραπευτική αντιμετώπιση πρέπει να είναι να είναι σφαιρική, πολύπλευρη και σύνθετη>

O Ουρολογικός Καρκίνος (Urologic Cancer) περιλαμβάνει τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης, των νεφρών, των ουρητήρων,του προστάτη και των ανδρικών γεννητικών οργάνων.

Καρκίνος του Προστάτη

Δεν είναι τυχαίος ο μεγάλος αγώνας που γίνεται όσον αφορά την ενημέρωση κι αυτό γιατί ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο συχνός στον άνδρα , ο 2ος πιο θανατηφόρος και βρίσκεται στην ίδια συχνότητα με τον καρκίνο του μαστού στις γυναίκες.Αποτελεί το  30 - 40 % των νεοδιαγνωσθέντων καρκίνων, τουλάχιστον 2,6 εκατ. Άνδρες διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη με καρκίνωμα στον προστάτη.

Κάθε 15 λεπτά ένας θάνατος συμβαίνει και 5 άνδρες μαθαίνουν ότι πάσχουν από καρκίνο στον προστάτη  παγκοσμίως. Οι μελέτες στις ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι ο 1 στους 6 άνδρες κινδυνεύει κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Καρκίνος της Ουροδόχου Κύστης

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης έρχεται δεύτερος σε συχνότητα, μετά τον καρκίνο του προστάτη, και παρουσιάζει μία προτίμηση προς τους άνδρες (σχέση ανδρών- γυναικών με όγκο στην κύστη 3:1).

Καρκίνος του Νεφρού

Ανακαλύπτεται συχνά τυχαία από το υπερηχογράφημα, που γίνεται για άλλο λόγο.Δεν υπάρχουν συνήθεις προδιαθεσικοί παράγοντες και είναι ύπουλος. Υπολογίζεται να αποτελούν το 3% όλων των κακοήθων όγκων και το 85% των νεφρικών όγκων, ενώ εμφανίζονται συχνότερα στους άνδρες από ότι στις γυναίκες (αναλογία 3:1) και κυρίως στις ηλικίες των 50 έως 60 χρόνων.

Καρκίνος των Όρχεων : Ο πιο συχνός καρκίνος των νέων ηλικίας 14-35 ετών