Συμπτώματα και αίτια στον καρκίνο του προστάτη

Αίτια δημιουργίας του καρκίνου του προστάτη συμπτώματα που προκαλεί

Συμπτώματα και αίτια στον καρκίνο του προστάτη- Ο πρώιμος καρκίνος του προστάτη συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα όπως εκείνα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη δηλαδή τη συχνή ούρηση, τη νυκτουρία, τη δυσκολία στην έναρξη και διατήρηση μίας σταθερής ροής των ούρων, την αιματουρία και πολλά άλλα.

- Ο καρκίνος του προστάτη εμπλέκεται στη δυσλειτουργία του ουροποιητικού συστήματος διότι, ως γνωστό, ο αδένας περιβάλλει την ουρήθρα, προστατική ουρήθρα. Στο επίπεδο της προστατικής ουρήθρας βρίσκεται το σπερματικό λοφίδιο, από το οποίο εκφέρεται το σπέρμα και μαζί με εκκρίσεις του αδένα που περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο του σπέρματος, στον καρκίνο του προστάτη, θα μπορούσαν να προκληθούν προβλήματα στη σεξουαλική λειτουργία, απόδοση, ακόμα και δυσκολία επίτευξης στύσης με επακόλουθη επώδυνη εκσπερμάτιση ή και αιμοσπερμία.

- Στον προχωρημένο καρκίνο του προστάτη θα μπορούσε, συνεπεία της επέκτασης αυτής, να προκαλούνται επιπλέον συμπτώματα και σε άλλα όργανα. Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι ο πόνος των οστών, συνήθως της σπονδυλικής στήλης, της λεκάνη ή και των θωρακικών πλευρών. Στη σπονδυλική στήλη μπορεί να προκαλέσει συμπίεση του νωτιαίου μυελού προκαλώντας έτσι αδυναμία ή λοιπές παθολογικές καταστάσεις των κάτω άκρων, ακράτεια ούρων, κοπράνων και άλλα.

Αιτίες

Τα αίτια δημιουργίας του καρκίνου του προστάτη παραμένουν άγνωστα. Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, δηλαδή αυξάνονται οι πιθανότητες αναπτύξεως του καρκίνου όσο ο άντρας "μεγαλώνει", καθώς και το οικογενειακό ιστορικό.

Η μέση ηλικία διάγνωσης στατιστικά είναι περίπου τα 65 έτη ζωής, ωστόσο πολλοί άνδρες δε γνωρίζουν ότι έχουν καρκίνο του προστάτη και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος του ετήσιου προληπτικού ελέγχου που θα πρέπει να διενεργείται.

Από  μελέτες σε χώρες όπως η Κίνα, η Γερμανία, η Σουηδία και σε άλλες, άντρες ηλικίας 50 ετών που απεβίωσαν από άλλα αίτια, ανευρέθη καρκίνος του προστάτη σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) και σε άντρες ηλικίας 70 ετών σε ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%).

Επίσης, σε οικογένεια που ένας άντρας πάσχει από καρκίνο του προστάτη τότε τα υπόλοιπα άρρενα μέλη παρουσιάζουν διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου συγκριτικά με τους άντρες εκείνους χωρίς καρκίνο του προστάτη στην οικογένειά τους. Σε πιο ειδικές γραμμές ο άντρας που έχει αδελφό προσβληθέντα από καρκίνο του προστάτη βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο από το να έχει πατέρα με καρκίνο του προστάτη. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο άντρας θα πρέπει να εξετάζεται από την ηλικία των 40 ετών ετησίως από τον Ουρολόγο.

Γενετική

Το γενετικό υπόβαθρο μπορεί να συμβάλει στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη, όπως έχει παρατηρηθεί σε κάποιες φυλές και σε ορισμένες οικογένειες . Δεν έχει ενοχοποιηθεί κάποιο συγκεκριμένο γονίδιο αποκλειστικά αλλά έχουν συσχετιστεί πολλά και διαφορετικού τύπου. Οι μεταλλάξεις στα γονίδια BRCA1 και BRCA2 παίζουν σημαντικό ρόλο στον καρκίνο των ωοθηκών και του μαστού στις γυναίκες, ενώ εμπλέκονται και στον καρκίνο του προστάτη του άντρα. Άλλα εμπλεκόμενα γονίδια συμπεριλαμβάνουν το "κληρονομούμενο" γονίδιο 1 (HPC1) του καρκίνου του προστάτη, του υποδοχέα των ανδρογόνων καθώς και του υποδοχέα της βιταμίνη D. Επίσης η ομάδα των TMPRSS2-ETS γονιδίων και ειδικότερα του TMPRSS2-ERG  ή TMPRSS2-ETV1/4 θεωρείται ότι προωθούν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. (

Fusion genes and prostate cancer. From discovery to prognosis and therapeutic perspectives" Prog. Urol. 19 (11):819,24.doi:10.1016/j.purol.2009).

Η απώλεια των ογκοκατασταλτικών γονιδίων, στα αρχικά στάδια της καρκινογένεσης, έχουν εντοπισθεί στα χρωμοσώματα 8p, 10q, 13q και 16q.Η επίδραση της μετάλλαξης στο p53 στον πρώιμο καρκίνο του προστάτη (αρχικό στάδιο) είναι σχετικά χαμηλή ενώ εμφανίζεται συχνότερα όταν υπάρχουν μεταστάσεις. Ως εκ τούτου οι μεταλλάξεις του p53 εκδηλώνονται αργά όσον αφορά στην παθολογία του καρκίνου του προστάτη.

Άλλα ογκοκατασταλτικά γονίδια που πιστεύεται ότι παίζουν ρόλο στον καρκίνο του προστάτη περιλαμβάνουν τα PTEN και KAI1.

Έως και  το 70 τοις εκατό των ανδρών με καρκίνο του προστάτη έχουν "χάσει" ένα αντίγραφο του γονιδίου PTEN κατά την περίοδο της διάγνωσης.Επίσης αναλόγου τύπου απώλεια έχει παρατηρηθεί στην E-cadherin και στο CD44 αντίστοιχα.

Διατροφικά αίτια

Ένας μεγάλος αριθμός διατροφικών παραγόντων έχουν συνδεθεί με τον καρκίνο του προστάτη. Τα φρούτα και τα λαχανικά, το κόκκινο αλλά και το επεξεργασμένο κρέας φαίνεται να παίζουν μικρό ρόλο στην εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη ενώ χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα φαίνεται ότι μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη.

Το πράσινο τσάι πιθανώς να προσφέρει προστατευτικό ρόλο (λόγω των κατεχινών) αν και η πιο ολοκληρωμένη κλινική μελέτη που έχει διενεργηθεί ποτέ δείχνει πως δεν παρέχει προστατευτική δράση. 

(No association between green tea and prostate cancer risk in Japanese men: the Ohsaki Cohort Study". Br. J. Cancer 95 (3).

Επίσης έχουν μελετηθεί και άλλοι μέθοδοι ολιστικής προσέγγισης του θέματος με τα ίδια όμως αποτελέσματα.  

(Guide to Prostate Health: From Conventional to Holistic Therapies. Freedom Press. ISBN 1-893910-37-7).

Λαμβάνοντας πολυβιταμίνες περισσότερο από επτά φορές την εβδομάδα μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους ανάπτυξης της νόσου. Ωστόσο η έρευνα αυτή δεν κατάφερε να προσδιορίσει ποιες ακριβώς βιταμίνες είναι υπεύθυνες, ενώ δε θα πρέπει η ημερήσια δόση λήψης να ξεπερνά τα επιτρεπτά όρια.

Τα συμπληρώματα του φυλλικού (φολικού) οξέος έχουν συσχετισθεί προσφάτως με την αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Μία δεκαετής ερευνητική μελέτη με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, κατέδειξε το γεγονός ότι οι άνδρες που λάμβαναν καθημερινά συμπληρώματα φυλλικού οξέος του1mg είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες διάγνωσης καρκίνου του προστάτη από τους άνδρες εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο.

Τέλος η υψηλή πρόσληψη αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη λόγω παρέμβασης στο μεταβολισμό του φυλλικού οξέος, ενώ η υψηλή πρόσληψη αλκοόλ σε συνάρτηση με τη χαμηλή πρόσληψη φυλλικού οξέος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη σε μεγαλύτερο βαθμό από τη λήψη της κάθε ουσίας χωριστά.

Ιατροφαρμακευτική σχέση

Έχει παρατηρηθεί, επίσης, η σχέση του καρκίνου του προστάτη με φαρμακευτικά σκευάσματα, ιατρικές διαδικασίες και συνθήκες, καθώς και λοιπές παθολογικές καταστάσεις.

Η χρήση των φάρμακων που μειώνουν τη χοληστερόλη (χοληστερίνη) γνωστές και ως στατίνες πιθανώς να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Η παχυσαρκία καθώς και τα αυξημένα επίπεδα της τεστοστερόνης στο αίμα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης του καρκίνου του προστάτη.

Ιοί

Το 2006 οι ερευνητές συσχέτισαν έναν έως τότε άγνωστο ρετροϊό τον Xenotropic MuLV-related ή XMRV με τους όγκους του προστάτη αδένα στους ανθρώπους. Ωστόσο Γερμανοί επιστήμονες δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν XMRV - ειδικά αντισώματα ή XMRV - ειδικές ακολουθίες νουκλεϊκού οξέος σε δείγματα καρκίνου του προστάτη.