Ουρολοιμώξεις, κυστίτιδα, προστατίτιδα, θεραπεία συμπτωμάτων και αντιμετώπιση

Γράφει ο Δρ.Πέτρος Θάνος Χειρουργός Ουρολόγος , Ανδρολόγος












Η ομάδα μας παρουσιάζει πολύ ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν την υγεία, την διατροφή και πολλά άλλα που απασχολούν την ζωή μας. Θα θέλαμε και εσάς στην όμορφη αυτή παρέα.Φυσική διατροφή βότανα και συμπληρώματα μπορούν να βοηθήσουν και να βελτιώσουν την υγεία μας, όπως πχ γύρη των ανθέων,κράνμπερι (cranberry), κτλ

✔️ Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο messenger


✔️ Φυσική διατροφή βότανα και υγεία   


Τηλέφωνα επικοινωνίας 2310278229 και 6976673977

Email address huot.surgeons@gmail.com

Ιατρείο Θεσσαλονίκης , Χάρτης Τοποθεσίας-Site Map 

You can also visit our Social Networks below 

Like us on Facebook
Follow us on Twitter
Follow us on Google plus
Subscribe us on YouTube
http://urochannel.blogspot.gr/?m=1
http://phimosi.blogspot.gr/?m=1
http://androplan.blogspot.gr/

Προστατίτιδα

Όταν αναφερόμαστε στην προστατίτιδα ουσιαστικά  μιλάμε για φλεγμονή του προστάτη αδένα. Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης του προστάτη είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας. Τα συνηθέστερα μικρόβια που βρίκουμε στην προστατίτιδα είναι το κολοβακτηρίδιο Escherichia coli  και διάφορα είδη του Πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα (Pseudomonas) και ο εντερόκοκκος (Enterococcus).

Η οξεία προστατίτιδα

Χαρακτηρίζεται από πόνο, χαμηλά στο περίνεο, συχνουρία και καύσο στην ούρηση, από δυσουρία και αποφρακτικά φαινόμενα, όπως και από αιφνίδιο, υψηλό πυρετό με ρίγος και γενική κακουχία. Συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν και επίσχεση των ούρων, διότι ο προστάτης τους διογκώνεται και στη δακτυλική από το ορθό εξέταση, που πρέπει να γίνεται ήπια και προσεκτικά, είναι ο προστάτης επώδυνος αλλά και θερμός.

Η χρόνια προστατίτιδα

Μας ενδιαφέρει η χρόνια προστατίτιδα, διότι είναι ύπουλη και συμβάλλει, ειδικότερα στον νέο άνδρα, αρνητικά στην γονιμότητα, τον καθιστά υπογόνιμο.

Η χρόνια προστατίτιδα αποτελεί συνήθως εξέλιξη της οξείας προστατίτιδας και προκαλείται με τον ίδιο τρόπο όπως και εκείνη και από τα ίδια μικρόβια, όμως η οξεία προσβολή μπορεί να μείνει «σιγηλή» ή να είναι ήπια και να ξεχαστεί, για να εκδηλωθεί αργότερα με τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας.

Tα συμπτώματα που προκαλεί η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να είναι ερεθιστικά ενοχλήματα στη διάρκεια της ούρησης (καύσος, συχνουρία, επιτακτική ούρηση και δυσουρία) και οι βύθιοι και ενοχλητικοί πόνοι στο περίνεο, την υπερηβική χώρα ή κατά μήκος του σπερματικού τόνου και τους όρχεις. Στη δακτυλική εξέταση ο προστάτης μπορεί να είναι φυσιολογικός ή να παρουσιάζει κατά θέσεις σκληρίες ή κλυδάζουσες περιοχές, με ένα επώδυνο και δυσάρεστο αίσθημα πίεσης ή πόνο, που επεκτείνεται κατά μήκος της ουρήθρας και που συχνά συνοδεύεται από την έξοδο εκκρίματος, συνήθως θολού ή ορώδους και διαυγούς.Στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, ανευρίσκονται gram αρνητικά βακτηρίδια, αλλά και gram θετικοί κόκκοι, χλαμύδια και μύκητες. Στη μη βακτηριδιακή χρόνια προστατίτιδα ανευρίσκονται στο έκκριμα φλεγμονώδη κύτταρα και ιδίως μακροφάγα, απουσιάζει όμως η ανάπτυξη και η ανεύρεση μικροβίων
Ο Μικροβιολόγος θα πρέπει να διαχωρίσει εφ’όσον υπάρχουν ή όχι μικρόβια , βακτηρίδια και λοιπά παθολογικά στοιχεία.

Οι κύριοι τρόποι με τους οποίους μολύνεται ο προστάτης είναι η ανιούσα οδός, μέσω της ουρήθρας και η αιματογενής από κάποια μακρινή εστία. Επίσης ο προστάτης μολύνεται δια της λεμφικής οδού, μέσω των λεμφαγγείων που τον συνδέουν με το ορθό, όπως και σε ουρολοιμώξεις, από την παλινδρόμηση των μολυσμένων ούρων μέσα στους πόρους του προστάτη και την επινέμησή του από τα μικρόβια.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε το εξής πολύ σημαντικό

Ο άνδρας από την πρώτη ουσιαστικά φυσιολογική σεξουαλική επαφή που έχει αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση για τον προστάτη αδένα του και αναφερόμαστε στην προστατίτιδα.

Ο κόλπος της γυναίκας είναι πλούσιος σε μικρόβια κάτι που κατά βάση θεωρείται φυσιολογικό για την ίδια.

Έτσι ,λοιπόν, κατά την σεξουαλική επαφή ,μικρόβια οδηγούνται δια του έξω στομίου της ουρήθρας του άνδρα προς τα πίσω. Το πρώτο όργανο που θα συναντήσουν είναι ο προστάτης αδένας – προστατική ουρήθρα .Όπως έχουμε αναφέρει και στην ανατομία ο προστάτης είναι ένας αδένας , ένα σφουγγάρι ας μου επιτραπεί η έκφραση , το οποίο συγκρατεί τα μικρόβια που προσλαμβάνει. Αρχίζει ,λοιπόν, σιγά σιγά η κακοποίηση του οργάνου χωρίς φυσικά να δίνει κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα ίσως και καθόλου.

Η θεραπεία, πρέπει να διαρκεί για 2-3 μήνες, στη μεν βακτηριακή προστατίτιδα γίνεται με τη χορήγηση κινολόνης και κοτριμοξαζόλης, που είναι τα μόνα αντιβιοτικά που διέρχονται τον  αιματοπροστατικό φραγμό με υψηλά ποσοστά επιτυχίας (70-90%), στη δε μη βακτηριακή μορφή με τετρακυκλίνη, ερυθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη.

Όσον αφορά την προστατοδυνία, η αντιμετώπιση γίνεται με φάρμακα που καταλαμβάνουν τους α-αδρενεργικούς υποδοχείς (αλφουζοσίνη, ταμσουλοσίνη, ντοξαζοσίνη) και με μυοχαλαρωτικά, βοηθάει στην ανακούφιση των ασθενών από τα ενοχλητικά συμπτώματα.

Απόστημα προστάτου

To προστατικό απόστημα (prostatic abscess) συνήθως προκαλείται από εντεροβακτηριακά μικρόβια σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, που έχουν προσβληθεί από οξεία προστατίτιδα, η οποία ανθίσταται στη θεραπεία ή έχει υποχωρήσει κλινικά ή ακόμη εξ αρχής η προσβολή του προστάτη μπορεί να εκδηλωθεί με τη μορφή του αποστήματος.

Επομένως η κλινική εικόνα είναι η ίδια με εκείνη της προστατίτιδας, όμως η δακτυλική εξέταση αποκαλύπτει την παρουσία ενός επώδυνου προστάτη, που σε όλη του την έκταση ή στον ένα λοβό, εμφανίζει τον χαρακτηριστικό κλυδασμό του αποστήματος (flactuant prostate). Χαρακτηριστική είναι η εξέταση με το διορθικό υπερηχογράφημα, που εντοπίζει τη θέση του και τους χαρακτήρες του .

Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι ανάλογη εκείνης της οξείας προστατίτιδας ως προς τα αντιβιοτικά και τη διάρκεια χορήγησης, που συνοδεύεται απαραίτητα και από την παροχέτευση του αποστήματος. Η όλη διαδικασία υποβοηθείται από τους υπερήχους, που με τη διορθική κεφαλή κατευθύνουν τη βελόνη για παροχέτευση μέσω του ορθού ή του περινέου, ενώ ακόμη μπορεί το απόστημα να παροχετευθεί και με διουρηθρική προσπέλαση.  

Η εξέταση του προστατικού εκκρίματος μετά από μάλαξη του προστάτη,  που γίνεται με δακτυλική από το ορθό εξέταση, προσδιορίζει τη λοίμωξη αλλά και το είδος του μικροβιακού παράγοντα και βοηθάει στο διαχωρισμό της χρόνιας φλεγμονής, στις δύο μεγάλες κατηγορίες της βακτηριδιακής και της μη βακτηριδιακής χρόνιας προστατίτιδας. Ακόμη με τον τρόπο αυτό προσδιορίζονται και διαχωρίζονται οι μη φλεγμονώδεις εκείνες καταστάσεις, που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα και χαρακτηρίζονται με το γενικό όρο της προστατοδυνίας.

 Ανατομικά στοιχεία του προστάτη

Στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, ανευρίσκονται gram αρνητικά βακτηρίδια, αλλά και gram θετικοί κόκκοι, χλαμύδια και μύκητες. Στη μη βακτηριδιακή χρόνια προστατίτιδα ανευρίσκονται στο έκκριμα φλεγμονώδη κύτταρα και ιδίως μακροφάγα, απουσιάζει όμως η ανάπτυξη και η ανεύρεση μικροβίων. Έτσι η θεραπεία που ανεξάρτητα με τη μορφή της, πρέπει να διαρκεί για 2-3 μήνες, στη μεν βακτηριακή προστατίτιδα γίνεται με τη χορήγηση κινολόνης και κοτριμοξαζόλης, που είναι τα μόνα αντιβιοτικά που διέρχονται τον  αιματοπροστατικό φραγμό (ότι παρεμβάλλεται μεταξύ των τριχοειδών και των κυττάρων του προστάτη) με υψηλά ποσοστά επιτυχίας (70-90%), στη δε μη βακτηριακή μορφή με τετρακυκλίνη, ερυθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη. Για τη δεύτερη αυτή μορφή της χρόνιας προστατίτιδας, υπάρχουν ενδείξεις χωρίς να έχει ακόμη αποδειχθεί ακόμη, ότι ευθύνονται το μυκόπλασμα, τα χλαμύδια και το ουρεόπλασμα, γεγονός που εξηγείται ακριβώς από την ανταπόκριση των ασθενών στη θεραπεία με φάρμακα εναντίον των μικροβίων αυτών.

Όσον αφορά την προστατοδυνία, επειδή ενοχοποιείται στην παθογένειά της η υπεραντανακλαστικότητα του εξωστήρα (detrusor hyperreflexia) και η μυαλγία των μυών του πυελικού εδάφους (pelvic floor myalgia), η αντιμετώπιση με φάρμακα που καταλαμβάνουν τους α-αδρενεργικούς υποδοχείς (αλφουζοσίνη, ταμσουλοσίνη, ντοξαζοσίνη) και με μυοχαλαρωτικά, βοηθάει στην ανακούφιση των ασθενών από τα ενοχλητικά συμπτώματα.

Προστατίτιδα, υπογονιμότητα και στυτική δυσλειτουργία

Γράφει ο Δρ. Πέτρος Δ. Θάνος , Χειρουργός Ουρολόγος

Ο προστάτης  είναι ένας αδένας σε σχήμα καστάνου που βρίσκεται μπροστά από την ουροδόχο κύστη γι’ αυτό και ονομάζεται προστάτης και όχι γιατί προστατεύει κάποιο όργανο. Από το έξω στόμιο της ουρήθρας του πέους, δηλαδή από εκεί που ουρεί ο άνδρας, εισέρχονται συνήθως τα μικρόβια. Η χλωρίδα του κόλπου της γυναίκας διαθέτει μικρόβια τα οποία και είναι φυσιολογικά.Έτσι, λοιπόν, κατά τη σεξουαλική επαφή μικρόβια από τον κόλπο της γυναίκας μεταφέρονται στον άνδρα δια του έξω στομίου της ουρήθρας.Το πρώτο όργανο ,μετά την ουρήθρα, με το οποίο θα έρθουν τα μικρόβια αυτά σε επαφή είναι ο προστάτης αδένας .Ως αδένας διαθέτει πόρους όπως ακριβώς είναι το "σφουγγάρι" κι έτσι συγκρατεί στους πόρους του τα μικρόβια αυτά.

Έτσι, λοιπόν, στη χρονιότητα και μάλιστα από την πρώτη σεξουαλική επαφή, χωρίς τη χρήση προφυλακτικού, ο προστάτης αδένας αρχίζει να λειτουργεί σε ένα μικροβιακό περιβάλλον. Το όργανο αρχίζει και φθείρεται , καταστρέφονται οι αδένες του, δημιουργούνται φλεγμαίνουσες περιοχές επί του προστάτου , αποστήματα έως και λιθιάσεις, πετραδάκια δηλαδή μέσα στο όργανο.

Ο προστάτης έρχεται σε επαφή, όπως είναι γνωστό από την ανατομία, με την ουρήθρα και το πέος προς τα εμπρός ενώ πίσω του ακριβώς βρίσκεται η ουροδόχος κύστη. Στους όρχεις παράγεται το σπέρμα και εκφέρεται προς τα επάνω δια κάποιων σωληναρίων ,που είναι ουσιαστικά η συνέχεια των όρχεων, οι επιδιδυμίδες και τα σπερματικά σωληνάρια. Στο τέλος των σωληναρίων αυτών βρίσκονται δύο μικρές κύστεις, δύο μικροί αποθηκευτικοί χώροι εκατέρωθεν και μία για τον κάθε όρχι. Εκεί αποθηκεύεται το σπέρμα έως την εκσπερμάτιση. Ακριβώς πάνω στις σπερματοδόχες κύστεις βρίσκεται ο προστάτης όπου και έρχονται σε επαφή δια των εκσπερματιστικών πόρων δύο άλλα σωληνάρια που ενώνουν τις σπερματοδόχες κύστεις με τον προστάτη.

-Έτσι, λοιπόν, αδρά η πορεία του σπέρματος είναι η ακόλουθη.Όρχεις, επιδιδυμίδες, σπερματικά σωληνάρια, σπερματοδόχες κύστεις, εκσπερματιστικά σωληνάρια, προστάτης, ουρήθρα  και το έξω στόμιο αυτής.

Γνωρίζοντας τα δεδομένα αυτά γίνονται αντιληπτές οι τρεις πιο κάτω καταστάσεις : η προστατίτιδα , η υπογονιμότητα και η στυτική δυσλειτουργία.

Η προστατίτιδα

Η προστατίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή του προστάτη αδένα διαχωρίζεται στη χρόνια και στην οξεία. Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας ενώ τα συνηθέστερα μικρόβια που εντοπίζονται είναι το κολοβακτηρίδιο (Escherichia coli) και διάφορα είδη του πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα (Pseudomonas) και ο εντερόκοκκος (Enterococcus).

- Η χρόνια προστατίτιδα είναι ύπουλη και συμβάλλει ,ειδικότερα στο νέο άνδρα, αρνητικά στη γονιμότητα του. Μπορεί,λοιπόν, να είναι ασυμπτωματική , «σιγηλή» ή να είναι ήπια, να ξεχαστεί και να εκδηλωθεί αργότερα με συμπτώματα όπως ερεθιστικά ενοχλήματα στη διάρκεια της ούρησης (καύσος, συχνουρία, επιτακτική ούρηση και δυσουρία) , βύθιοι και ενοχλητικοί πόνοι στο περίνεο, την υπερηβική χώρα ή και κατά μήκος του σπερματικού τόνου και τους όρχεις.

Στη δακτυλική εξέταση ο προστάτης μπορεί να είναι φυσιολογικός ή να παρουσιάζει κατά θέσεις σκληρίες ή κλυδάζουσες περιοχές, με ένα επώδυνο και δυσάρεστο αίσθημα πίεσης ή πόνο, που επεκτείνεται κατά μήκος της ουρήθρας και που συχνά συνοδεύεται από την έξοδο εκκρίματος. Πέραν της μάλαξης του προστάτη και την εξέταση του σπέρματος ο Ουρολόγος μπορεί να ζητήσει απεικονιστικά και διορθικό υπερηχογράφημα.

- Η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από τη ξαφνική εμφάνιση έντονων συμπτωμάτων ενώ χαρακτηρίζεται από πόνο, χαμηλά στο περίνεο, συχνουρία και καύσο στην ούρηση, από δυσουρία και αποφρακτικά φαινόμενα,  υψηλό πυρετό και γενική κακουχία. Συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν και επίσχεση των ούρων, διότι ο προστάτης τους διογκώνεται λόγω της οξύτητας της φλεγμονής.