Ψυχογενής Στυτική Δυσλειτουργία
Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία, δηλαδή η στυτική δυσλειτουργία που οφείλεται σε αμιγώς ψυχολογικά αίτια,
απασχολεί ως πρόβλημα σημαντικό ποσοστό του αντρικού πληθυσμού όλων των
ηλικιών, των κοινωνικοοικονομικών ομάδων, των μορφωτικών επιπέδων κλπ.
Σε πολλές περιπτώσεις το πρόβλημα αντιμετωπίζεται περιστασιακά και
παρέρχεται ή, σε άλλες περιπτώσεις, ταλαιπωρεί τον άντρα για αρκετό
χρονικό διάστημα και καθίσταται χρόνιο. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η
στυτική δυσλειτουργία βιώνεται από τον ίδιο τον άντρα και πιθανώς και
από τη σύντροφό του ως μια κατάσταση ματαιωτική και ταπεινωτική και
σίγουρα δύσκολη στο χειρισμό, νοητικό και συναισθηματικό.
Το γεγονός αυτό οφείλεται στην υψηλή
‘επένδυση’ της αντρικής αυτοεικόνας και αυτοεκτίμησης στο αντρικό
γεννητικό όργανο, το φαλλό, και τη λειτουργία της στύσης ως σύμβολο της
αντρικής δύναμης και επάρκειας. Η παραμικρή ‘δυσκολία’ στη στυτική
λειτουργία, έστω και συμπτωματική, εύκολα γιγαντώνεται και εξελίσσεται
σε ανησυχία, εκνευρισμό, καταστροφολογική σκέψη και άγχος απόδοσης κατά
τη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Πολλοί άντρες θεωρούν ότι το πρόβλημα
της στυτικής δυσλειτουργίας θα διαρκέσει για πάντα, θα τους απασχολεί
για πάντα ή ότι έχουν στιγματιστεί για πάντα.
Πολλές γυναίκες επίσης αντιδρούν με
άγνοια ή αίσθηση υποτίμησης, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο
την κατάσταση. ‘Είναι να μην σου μπει η ιδέα, λέγεται συχνά
χαρακτηριστικά. Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία ουσιαστικά προκύπτει
όταν ο άντρας αγχώνεται. Το άγχος δυσχεραίνει τη γενικότερη αίσθηση
χαλάρωσης και ομαλής λειτουργίας του σώματος αλλά, κυρίως, την ομαλή
λειτουργία του φυσικού αντανακλαστικού της στύσης.
Η στιγμή όμως που κάθε άντρας αγχώνεται
διαφέρει κατά περίπτωση. Ένας άντρας μπορεί να αγχώνεται κατά τη
διάρκεια των προκαταρκτικών σταδίων της ερωτικής πράξης, ενώ κάποιος
άλλος να νιώθει ότι το άγχος του κορυφώνεται σε επόμενα στάδια κατά τα
οποία η στιγμή της διείσδυσης πλησιάζει, για παράδειγμα, πριν από τη
διείσδυση ή κατά τη διάρκεια της διείσδυσης. Πολλοί άντρες επίσης δεν
έχουν στύση κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, διατηρούν όμως
κάλλιστα τη στυτική τους λειτουργία κατά τη διάρκεια αυνανισμού ή
στοματικού έρωτα. Μπορεί επίσης να επέρχεται ικανοποιητική στύση όσο
είναι ντυμένοι αλλά να χάνεται εύκολα μόλις το πέος εκτεθεί γυμνό.
Η συμπεριφορά της συντρόφου παίζει
επίσης καθοριστικό ρόλο: ένας άντρας μπορεί να χάσει τη στύση του κατά
τη διάρκεια της ερωτικής πράξης αν αντιληφθεί ότι η σύντροφός του είναι
επικριτική, απαιτητική, ‘επιβάλλεται’ ή αποπειράται να πάρει τον έλεγχο
της κατάστασης. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι και
‘περιστασιακή’. Μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνο κατά την επαφή με μια
περιστασιακή ερωτική σύντροφο, αλλά να μην εκδηλώνεται κατά τη
σεξουαλική επαφή με τη σύζυγο. Ή, αντίθετα, ένας άντρας μπορεί να μην
λειτουργεί επαρκώς με την ερωμένη του την οποία θαυμάζει και βρίσκει
εξαιρετικά ελκυστική, αλλά να λειτουργεί απολύτως φυσιολογικά με τη
σύζυγο την οποία βρίσκει βαρετή και νιώθει θυμό και πικρία απέναντί της.
Πρωτογενής και δευτερογενής στυτική δυσλειτουργία
Η πρωτογενής στυτική δυσλειτουργία
αναφέρεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο άντρας δεν έχει
λειτουργήσει ποτέ επαρκώς σε επίπεδο στύσης και είναι περισσότερο
σπάνιες. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να επιτυγχάνεται ικανοποιητική
στύση μέσω αυνανισμού ή να επέρχονται αυθόρμητες στύσεις υπό άλλες
περιστάσεις ή συνθήκες, όχι όμως κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης.
Οι περιπτώσεις πρωτογενούς στυτικής δυσλειτουργίας οφείλονται κυρίως σε
βαθύτερα ψυχολογικά αίτια, που αγγίζουν βαθύτερες ζώνες της ψυχικής
σφαίρας.
Το υψηλότερο όμως ποσοστό του αντρικού
πληθυσμού εντάσσεται στις περιπτώσεις δευτερογενούς στυτικής
δυσλειτουργίας, στις περιπτώσεις δηλαδή εκείνες που ο άντρας έχει
αντιμετωπίσει μία ή και περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια της ερωτικής
του ζωής προβλήματα στυτικής λειτουργίας τα οποία έχουν παρέλθει και
ουσιαστικά εντάσσονται μέσα στα πλαίσια της φυσιολογικής σεξουαλικής
συμπεριφοράς. Οι άντρες με δευτερογενή στυτική δυσλειτουργία έχουν
λειτουργήσει απολύτως φυσιολογικά για αρκετό χρονικό διάστημα πριν από
τη δημιουργία του προβλήματος και αντιμετωπίζουν πρόσφατα ή έχουν
αντιμετωπίσει στο παρελθόν δυσκολίες στυτικής λειτουργίας.
Άμεσοι αιτιολογικοί παράγοντες
Τρεις σημαντικοί αιτιολογικοί παράγοντες μπορούν να λειτουργήσουν άμεσα αρνητικά κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης και να επιφέρουν στυτική δυσλειτουργία: ο
φόβος της αποτυχίας, η πίεση για ‘απόδοση’ και η μη δυνατότητα του
άντρα να αφεθεί (λόγω ενοχής, ενδοψυχικής σύγκρουσης κλπ.) στα ερωτικά
του αισθήματα. Ο φόβος της αποτυχίας, με πιθανό συνοδοιπόρο
αυτού το φόβο της εγκατάλειψης από τη σύντροφο σε περίπτωση αποτυχίας,
θεωρούνται κατά βάση πολύ ισχυροί ‘ευνουχιστικοί’ παράγοντες.
Ο φόβος μιας επερχόμενης αποτυχίας της
στύσης μπορεί να μην επιτρέπει στον άντρα να χαλαρώσει και να
λειτουργήσει φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, να τον
οδηγεί σε έντονη αυτοπαρατήρηση και επικριτική στάση απέναντι στον εαυτό
του αυξάνοντας το άγχος του και την ένταση που νιώθει εκείνη τη στιγμή.
Η επανάκτηση της εμπιστοσύνης και της αυτοπεποίθησης θεωρούνται πολύ
σημαντικά βήματα.Η πίεση και η απαίτηση για απόδοση επιφέρουν σημαντικά
δυσμενείς επιδράσεις. Πολλές φορές εκκινούν από την ίδια τη γυναίκα η
οποία, όπως προαναφέρθηκε, πανικοβάλλεται από τη στυτική δυσκολία και
απαιτεί από το σύντροφό της να λειτουργήσει φυσιολογικά προκειμένου να
της αποδείξει πόσο την αγαπά, πόσο ελκυστική είναι κοκ.
Το παράδοξο στοιχείο όμως είναι ότι
πολλές σχετικές απαιτήσεις για απόδοση τίθενται και από τον ίδιο τον
άντρα και την αντίληψη ή νοοτροπία που φέρει σχετικά με την αναμενόμενη
σεξουαλική του συμπεριφορά: ‘Ένας άντρας πρέπει να μπορεί να λειτουργεί
πάντα! Πολλά προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας εκκινούν υπό την επήρεια
σχετικών προσδοκιών και περιστάσεων.Η διαδικασία της σεξουαλικής
διέγερσης όμως, για άντρες και γυναίκες, αποτελεί μια φυσική αυθόρμητη
αντίδραση στην αίσθηση της ερωτικής έλξης και διέγερσης. Δεν μπορεί να
απαιτείται ή να παραγγέλλεται επί τούτου!
Πολλές γυναίκες αναπτύσσουν επίσης
σχετικά προβλήματα σεξουαλικής δυσλειτουργίας υπό την επήρεια παρόμοιων
λανθασμένων προσδοκιών και αντιλήψεων. Η χαλάρωση, ψυχική και σωματική,
είναι απαραίτητα, γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις στυτικής
δυσλειτουργίας συνιστάται η προσπάθεια σεξουαλικής επαφής και συνεύρεσης
του ζευγαριού ‘χωρίς διείσδυση’, έτσι ώστε οι δύο σύντροφοι να
απαλλάσσονται από το άγχος ‘απόδοσης’ και την επήρεια αρνητικών σκέψεων
και προσδοκιών.
Τέλος, προκειμένου το φυσικό
αντανακλαστικό της στύσης να μπορεί να λειτουργήσει αυθόρμητα, χωρίς
εξωτερικές επιδράσεις και παρεμποδίσεις, θα πρέπει ο άντρας να μπορεί να
αφήνεται στις αισθήσεις και την εμπειρία που βιώνει εκείνη τη στιγμή. Η
τάση αυτοπαρατήρησης, οι έμμονες ιδέες, το υπέρμετρο ενδιαφέρον για τη
γνώμη και την κριτική στάση της συντρόφου και η υπέρμετρη ανησυχία και
ενασχόληση με την ποιότητα της ‘απόδοσής’ του δεν του επιτρέπουν να
αφεθεί στις αισθήσεις της στιγμής. Η διαδικασία αυτή είναι άμεσα
ανασταλτική και μπορεί κάλλιστα να διασπάσει την προσοχή του και την
ικανότητά του να λειτουργήσει ικανοποιητικά κατά τη διάρκεια της
ερωτικής πράξης.
|
