Ιστορική αναδρομή μεθόδων και τεχνικών θεραπείας καρκίνου του προστάτη
Γράφει ο Dr. Πέτρος Δ. Θάνος, Χειρουργός Ουρολόγος
- Η πρώτη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη ήταν χειρουργική και στόχευε στην ανακούφιση από την απόφραξη του ουροποιητικού.
Η αφαίρεση ολόκληρου του αδένα μετά των στοιχείων του, δηλαδή η περινεϊκή ριζική προστατεκτομή, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1904 από τον Hugh H. Young στο Johns Hopkins Hospital.
Η υποκάψιιος ορχεκτομή, δηλαδή η χειρουργική αφαίρεση των όρχεων, για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1890, αλλά με περιορισμένη επιτυχία ενώ η διουρηθρική προστατεκτομή χρησιμοποιήθηκε σε ασθενείς για τη συμπτωματική ανακούφιση της απόφραξης της ουρήθρας, που θα μπορούσε να προκαλέσει ο προστάτης αδένας με σκοπό τη διατήρηση της στύσης, στα μέσα του 20ου αιώνα.
- Η ριζική προστατεκτομή με διαχωρισμό του αγγειονευρώδους δεματίου αναπτύχθηκε το 1982 από τον Patrick Walsh. Η χειρουργική αυτή προσέγγιση επέτρεψε την αφαίρεση του προστάτη μετά των στοιχείων του καθώς και των λεμφαδένων του με τη σύγχρονη όμως διατήρηση της λειτουργίας του πέους, δηλαδή της στύσης.
- Στις αρχές του 20ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η ακτινοθεραπεία
στον καρκίνο του προστάτη αδένα με ενδοπροστατικά (intraprostatic)
εμφυτεύματα από ράδιο. Η χρήση της εξωτερικής ακτινοβολίας έγινε πιο
δημοφιλής ως "ισχυρότερη" κατά τα μέσα του 20ου αιώνα και μόλις το 1983
περιγράφηκε για πρώτη φορά η βραχυθεραπεία.
- Η συστηματική χημειοθεραπεία
στον καρκίνο του προστάτη μελετήθηκε στη δεκαετία του 1970. Το αρχικό
σχήμα μελέτης ήταν η κυκλοφωσφαμίδη και η 5-φθοριοουρακίλη
χρησιμοποιώντας επίσης και μία σειρά λοιπών φαρμάκων χημειοθεραπείας.
