Κάπνισμα και Τσιγάρο

Τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί έφεραν στον ευρύτερο Ευρωπαϊκό χώρο την γνώση αλλά και την καλλιέργεια του καπνού. Κατά την περίοδο ,λοιπόν, εκείνη εξαπλώθηκε ταχύτατα σ’όλον τον κόσμο, ενώ η αρνητική επίδραση του καπνού στην υγεία του ανθρώπου ήταν άγνωστη. Από το 1950 ξεκίνησαν και οι πρώτες αρνητικές επιπτώσεις και οι σχέση φυσικά αυτών με το κάπνισμα. To κάθε τσιγάρο περιέχει περισσότερες από 4.000 χημικές ενώσεις εκ των οποίων οι τουλάχιστον 600 ουσίες είναι τοξικές κι επιβλαβείς για την υγεία. Το 87% των καρκίνων του πνεύμονα σχετίζονται με κάπνισμα. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα ήταν πρώην καπνιστές. Τουλάχιστον 1.500.000 νέα κρούσματα καρκίνου του πνεύμονα διαγιγνώσκονται παγκοσμίως ετησίως κυρίως νέοι. Στην Ελλάδα 7.000 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη νόσο, ενώ καταλαμβάνει την πρώτη θέση με την μεγαλύτερη συχνότητα καρκίνου του πνεύμονα ,σε ηλικίες κάτω των 45 ετών, ανάμεσα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου, προκαλώντας μεγαλύτερη θνητότητα από εκείνη, που προκαλούν αθροιστικά ο καρκίνος του παχέος εντέρου, του μαστού και του προστάτη.
 
Το κάπνισμα σχετίζεται κυρίως με τρεις βασικές κατηγορίες νοσημάτων: καρδιαγγειακά νοσήματα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και κακοήθειες, ενώ τρεις είναι και οι πιο γνωστές , οι πιο βλαβερές ουσίες στην υγεία του ανθρώπου : η νικοτίνη, η πίσσα και το μονοξείδιο του άνθρακα.

Τονίζουμε την λέξη βασικές κατηγορίες διότι ουσιαστικά καταστρέφεται πλήρως ολόκληρος ο οργανισμός. Η έκφραση για παράδειγμα καρδιαγγειακά νοσήματα περιλαμβάνει όλες τις παθήσεις της καρδιάς και όλες τις παθήσεις των αγγείων. Γίνεται λοιπόν άμεσα αντιληπτό ότι αγγεία έχουμε παντού και σ΄όλο μας το σώμα ενώ όλα μας τα όργανα «τρέφονται» από αυτά. Φυσικά δεν θα κάνουμε κάποια ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα πνεύμονες , καρκίνος κτλ διότι το κάπνισμα και το τσιγάρο εμπλέκεται σε όλους τους τύπους των καρκινωμάτων και όχι μόνο. Με απλά λόγια μπορεί να εξηγηθούν καταστάσεις και θέματα που αφορούν τι άλλο , την καρκινογένεση. Τί συμβαίνει λοιπόν , για ποιον λόγο ,πως προσβάλλεται τόσο πολύ ο ανθρώπινος οργανισμός , γιατί ;

Φάση Έναρξης

Προσβολή και βλάβη στο DNA των κυττάρων . Το DNA αποτελεί ουσιαστικά τον γενετικό κώδικα , την δομή , όλες τις πληροφορίες για το τι κάνει και το τι θα κάνει το κύτταρο. Έτσι ,λοιπόν, κατά την φάση εξέλιξης , πολλαπλασιασμού ή προώθησης μηνυμάτων τα κύτταρα μετατρέπονται σε καρκινικά , δηλαδή σε μία δομή μη φυσιολογική , καταστρεπτική , μία δομή θανάτου.

Φάση Εξέλιξης

Στην φάση αυτή τα καρκινικά κύτταρα εξελίσσονται , πολλαπλασιάζονται και δίνουν μεταστάσεις. Το σημαντικό σημείο είναι ότι μπορεί να πολλαπλασιάζονται κάθε φορά και σε κάποια άλλη δομή , άλλη μορφή. Εκεί,λοιπόν ,έγκειται και η δυσκολία αντιμετώπισης κι αυτός φυσικά είναι και ο λόγος που η πρόληψη αποκτά την σωστή της θέση.

Θα θέλαμε πέραν των κλασσικών θεμάτων κι επιπτώσεων στην υγεία, κοινωνία και οικονομία , να εκθέσουμε κάποιες ακόμη καταστάσεις που περνάνε απαρατήρητες.

- Χειρουργείται ένας ασθενής για κάποιον λόγο. Λαμβάνει , λοιπόν ,νάρκωση κανονικά αλλά για κάποιον λόγο σωστό είναι να παραμείνει για μία ημέρα στην Μ.Ε.Θ (Μονάδα Εντατικής Θεραπείας).Υπάρχουν περιπτώσεις που ο ασθενής δεν μπορεί να υποστηρίξει τον εαυτό του όταν ο εντατικολόγος θα προσπαθήσει να τον αποδιασωληνώσει κι αυτό διότι δεν μπορούν οι πνεύμονές του.
- Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν κατάφερε το αναπνευστικό τους ή το καρδιαγγειακό τους σύστημα να ανταπεξέλθει κι αυτό μην φαντάζεσθε για κάποιον σοβαρό λόγο, ένα ατύχημα μικρής έκτασης , μία λοίμωξη κ.α.

- Απώλεια ζωής πρόωρα , Αυξημένη νοσηρότητα, Φάρμακα ,τεράστιο οικονομικό κόστος, κρατικό , προσωπικό ,οικογενειακό. Καπνιστής 40 χρόνων ξοδεύει από 120.000 έως και 200.000 Ευρώ , ένα διαμέρισμα δηλαδή.

Το Παθητικό Κάπνισμα

Το κάπνισμα σε κλειστό χώρο δημιουργεί υψηλή συγκέντρωση των βλαπτικών ουσιών  που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα σε μη καπνιστές. Η καθημερινή έκθεση ενός μη καπνιστή αυξάνει την πιθανότητα να πάθει καρκίνο του πνεύμονα και καρδιαγγειοπάθειες κι αυτό ισχύει και είναι τεκμηριωμένο.

Τέλος σας παραθέτουμε τους λόγους εκείνους που παρ’όλα αυτά οι καπνιστές συνεχίζουν να καπνίζουν. Συνήθεια , χαλάρωση ,  αισθητικο-κινητικοί χειρισμοί κι εθισμός.

Το Διαδικτυακό Σεξ

Η έκφραση του Σεξ είναι κοινωνική συμπεριφορά

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 κυκλοφορεί το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι από του στόματος για τις γυναίκες, το οποίο εμφανίστηκε στην αγορά σαν το χάπι που προστατεύει τις γυναίκες από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες με πολύ υψηλό δείκτη αξιοπιστίας.

Αυτό άλλαξε τη στάση των γυναικών ως προς τη σεξουαλικότητα. Την περίοδο αυτή κυριαρχούσε το σύνθημα «ευχαρίστηση χωρίς λύπη». Κατά τη δεκαετία αυτή, ο Δυτικός κόσμος έγινε μάρτυρας ενός μετασχηματισμού της σεξουαλικότητας, που ξεκίνησε με τη γνωστή «σεξουαλική επανάσταση», ένα γενναίο μύθο της πρόσφατης ιστορίας μας, η οποία προκάλεσε την «εν θρόνιση του βασιλιά σεξ».

Στην εποχή μας , στην εποχή της αβεβαιότητας των ρόλων, οι νέοι άνθρωποι «αποφασίζουν» την αποχή από το σεξ ως αντίδραση στην υπερβολική προβολή του. Σεξ; Οχι ευχαριστώ, είναι η απάντηση που δίνει το 1% του πληθυσμού στη Βρετανία, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει η βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ», παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τις περιπτώσεις δύο νέων, ενός αγοριού 21 και ενός κοριτσιού 22 ετών, που δηλώνουν… ασεξουαλικοί.
Υπάρχουν περιπτώσεις 50άρηδων και 60άρηδων που «γονάτισαν» τόσο από προβλήματα, ώστε η ερωτική τους επιθυμία καταργήθηκε, κάτι τέτοιο ωστόσο θεωρείται αδιανόητο σε μικρές ηλικίες.

Τελευταίως, η ιατρική ενασχόληση γύρω από τη σεξουαλική συμπεριφορά, επικεντρώθηκε στη σεξουαλική απόλαυση. Οι «ειδικοί» αξιολογούν το σεξ ως το κέντρο της υγιούς ζωής και γράφονται άρθρα που αναφέρονται στο «σωστό» τρόπο διαδικασίας για να «τον/την ευχαριστήσετε». Άνδρες και γυναίκες ενθαρρύνονται να παρατείνουν τη διάρκεια της σεξουαλικής τους δραστηριότητας,ανεξάρτητα από την επιθυμία.

Εξακολουθεί σε πάρα πολλές κοινωνίες και ειδικά τις τοπικές κοινωνίες και στην δική μας την κοινωνία την Ελληνική να υπάρχει άγνοια ως το προς το τι είναι σεξουαλικότητα. Μην ξεχνάμε ότι η σεξουαλικότητα κατ άρχην είναι κοινωνική συμπεριφορά και προέρχεται από τις αντιλήψεις, τις παραδόσεις, τα ταμπού μας, τις θρησκευτικές ερμηνείες και κυρίως τις χρεώσεις που μια κοινωνία μέσα στον ηθικό της κώδικα μπορεί να επιβάλει στα μέλη της. Ως μόδα κι ως κοινωνική συμπεριφορά μπορεί να δει κανείς το φαινόμενο, όχι ως βιολογική ταυτότητα και ρόλο. Οπως η συντηρητική κοινωνία γέννησε τα «παιδιά των λουλουδιών», σήμερα που όλοι μιλούν για το σεξ υπάρχει η γενιά των νεορομαντικών. Με εξαίρεση τα περιστατικά όπου η απώλεια της σεξουαλικής διάθεσης οφείλεται σε ορμονικές διαταραχές, γενετικές ανωμαλίες ή ιατρογενείς αιτίες (χημειοθεραπεία, ακτινοβολία, υστερεκτομή), ένας υγιής άνθρωπος πρέπει να καταπιεστεί για να μην έχει σεξουαλικό ενδιαφέρον.

Τα σεξουαλικά ένστικτα εκρήγνυνται συνέχεια, ο γενετικός μας χάρτης δεν μπορεί να καταπιεστεί, είναι αδύνατο να καταργηθεί η ερωτική επιθυμία. Eίμαστε καταδικασμένοι να είμαστε σεξουαλικά ζώα. Εκτός αν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις ψυχωσικών ασθενών.

Η σεξουαλικότητα όσο και να απελευθερώνεται θα έχει άγνοια γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι αρνούνται να μάθουν γι αυτή ή φοβούνται ότι θα εμπλακούν σε συμπεριφορές που θα εκτεθούν. 

Δεν είναι τυχαίο ότι άνθρωποι που ανοίγουν το βράδυ αργά το computer τους κι ενώ η γυναίκα τους κοιμάται βλέπουν μέσα sites ή σελίδες με εξαιρετικά σεξουαλικό ενδιαφέρον, ταινίες ή films ή επικοινωνούν εκφράζοντας φαντασιώσεις μέσα από το computer που η γυναίκα τους δεν γνωρίζει, τότε αυτοί οι άνθρωποι απομονώνονται και αναπτύσσουν ένα σεξουαλικό μοντέλο αυτισμού που λέγεται παραφιλία ως παρέκκλιση ή διαταραχή μιας συμπεριφοράς που δεν προάγει τη σχέση των δύο φύλων και δεν προσφέρει τη σεξουαλική ταυτότητα ως υγεία τόσο στον άντρα όσο και στη γυναίκα. Φτάσαμε,λοιπόν,στην εποχή της ελευθερίας του Σεξ ; Πόσο σημαντική είναι τελικά η σωματική επαφή ;

Φυσικά και η σεξουαλική επαφή χρειάζεται δύο παρόντες , είναι λογικό.

Πέος μέγεθος και κοινωνία

Στην Ιαπωνία, την Ινδία, την Αφρική, ο φαλλός λατρεύεται σαν σύμβολο γονιμότητας και δημιουργίας. Για τον χριστιανισμό, το ετεροφυλόφιλο σεξ και τα γεννητικά όργανα είναι αναγκαίο κακό. Οι μύθοι και οι αντιλήψεις από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μιλούν και δείχνουν τον μεγάλο φαλλό που εκφράζει τον σούπερ άνδρα, τροφοδοτώντας τις φαντασιωσικές φοβίες του ανδρικού πληθυσμού με το άγχος και την αγωνιώδη σύγκριση του πόσο μεγάλο και περήφανο είναι. Οι συσχετίσεις αυτές μιας κοινωνικής κουλτούρας που σηματοδοτεί τη λατρεία του ανδρικού οργάνου και την υποταγή της γυναίκας σε αυτό, σκιαγραφούν τη διαφυλική ανταγωνιστική επικράτηση όταν και η γυναίκα προσπαθώντας να αμφισβητήσει την ανδρική κυριαρχία στο κρεβάτι, του δείξει ότι υπολείπεται σε εκατοστά. Η εκδραμάτιση αυτής της λογικής απέχει πολύ από την πραγματικότητα που θέλει να εκφράζει με τις σωστές ιατρικές και επιστημονικές εκτιμήσεις, τη μη συσχέτιση μεγέθους πέους και σεξουαλικής ικανοποίησης της γυναίκας. Πράγματι, οι περισσότερες έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι το μέσο μέγεθος πέους δεν είναι το 12 "διαφημίζεται από πορνό αστέρια. Εξάλλου, αυτά τα πορνό αστέρια δεν είναι αντιπροσωπευτική του μέσου ανθρώπου. Μπορεί κάλλιστα να είναι πιο καλά προικισμένος από εσάς ή έχουν υποστεί κάποια διαδικασία διεύρυνσης. Το μέσο μέγεθος πέους είναι πράγματι μεταξύ 5,5 με 6,4 ίντσες όρθιος στο μήκος και 4,7 σε 5,2 ίντσες στην περιφέρεια. Όσο και αν σήμερα, πολλά περιοδικά καλούν τους άνδρες να δουν το μέγεθος του πέους τους και να τους υποσχεθούν μέσα από αυτό, θαυμάσιους γυναικείους οργασμούς, η αλήθεια σταματάει στην πραγματική σωματική επαφή και την τεχνική της σεξουαλικής πράξης, που ο εραστής σεξουαλικός σύντροφος προσφέρει απόλαυση και ηδονή στην γυναίκα με όλη τη σεξουαλική του μαγεία. Η σύγχρονη κοινωνία προσπαθεί να πείσει όλους μας ότι το πέος πρέπει να έχει συγκεκριμένες διαστάσεις ώστε να προσδίδει σε έναν άνδρα την ταυτότητα του ικανού εραστή. Την ίδια στιγμή επιχειρείται η εδραίωση της ιδέας ότι η σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας αυξάνεται σε συνάρτηση με το μέγεθος του πέους του ερωτικού συντρόφου της. Όμως, η εν λόγω άποψη είναι τόσο αληθής, όσο η αντίληψη ότι μια γυναίκα με μικρό στήθος είναι λιγότερο θηλυκή από μία με μεγάλο στήθος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση του συσχετισμού του μεγέθους της ανδρικής παλάμης, του πέλματος ή της μύτης με τις διαστάσεις του μορίου, που τόσο άστοχα εκστομίζεται από δήθεν ειδικούς. Με βάση διάφορες επιστημονικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί κατά καιρούς, η πλειονότητα των γυναικών ανέφεραν ότι το μέγεθος για αυτές δεν έχει σημασία. Βεβαίως, υπήρξαν και οι εκπρόσωποι του ‘ασθενούς φύλου’ που το αξιολόγησαν ως άκρως σημαντικό παράγοντα, ωστόσο ο αριθμός τους ήταν πολύ μικρός και, επιπλέον, αποδείχθηκε ότι ανήκουν στην κατηγορία των γυναικών που προτιμούν το επιθετικό σεξ. Ο ρόλος της μητέρας, όχι μόνον ως μάνας-τροφού κατά την πρώτη (στοματική) φάση της ανάπτυξης του βρέφους στη δυαδική σχέση μητέρας - παιδιού, αλλά και ως παράγοντος ωριμάνσεως στην όλη ψυχοσωματική ανάπτυξη του ατόμου είναι αναμφισβήτητος. Η μητέρα για το βρέφος αποτελεί την αρχαϊκότερη μορφή ταύτισης. Από την άλλη, η οικουμενικότητα της θεμελιακής ψυχαναλυτικής έννοιας της Αρχαϊκής Μητέρας είναι εμφανής και σταθερή στην ιστορία και την τέχνη του ανθρώπινου είδους. Χαρακτηριστικά της, όπως είναι το μητρικό στήθος, η πρωτογενής κοιλότητα και ο φαλλός, φανερώνουν το ανεξιχνίαστο, το γόνιμο και ταυτόχρονα καταστροφικό.   Για να μη μακρηγορούμε, η απάντηση είναι απλή και σύντομη: ο άνδρας δεν έχει - και δεν θα πρέπει να έχει - καμία θέση απέναντι σε τέτοιου είδους τεχνητούς προβληματισμούς. Η σύγχρονη κοινωνία προσπαθεί να πείσει όλους μας ότι το πέος πρέπει να έχει συγκεκριμένες διαστάσεις ώστε να προσδίδει σε έναν άνδρα την ταυτότητα του ικανού εραστή. Την ίδια στιγμή επιχειρείται η εδραίωση της ιδέας ότι η σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας αυξάνεται σε συνάρτηση με το μέγεθος του πέους του ερωτικού συντρόφου της. Όμως, η εν λόγω άποψη είναι τόσο αληθής, όσο η αντίληψη ότι μια γυναίκα με μικρό στήθος είναι λιγότερο θηλυκή από μία με μεγάλο στήθος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση του συσχετισμού του μεγέθους της ανδρικής παλάμης, του πέλματος ή της μύτης με τις διαστάσεις του μορίου, που τόσο άστοχα εκστομίζεται από δήθεν ειδικούς.Με βάση διάφορες επιστημονικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί κατά καιρούς, η πλειονότητα των γυναικών ανέφεραν ότι το μέγεθος για αυτές δεν έχει σημασία. Βεβαίως, υπήρξαν και οι εκπρόσωποι του 'ασθενούς φύλου' που το αξιολόγησαν ως άκρως σημαντικό παράγοντα, ωστόσο ο αριθμός τους ήταν πολύ μικρός και, επιπλέον, αποδείχθηκε ότι ανήκουν στην κατηγορία των γυναικών που προτιμούν το επιθετικό σεξ. Το ερώτημα «Μήπως μέγεθος το θέμα;"  έχει συζητηθεί για τις ηλικίες.  Τόσο οι άνδρες όσο και για γυναίκες που ενδιαφέρονται να γνωρίζουν τι πραγματικά δίνει.  Οι άνδρες έχουν εμμονή με το μέγεθος του πέους τους και έχουν βρει πολλούς τρόπους για να κάνουν τα μεγαλύτερα κράτη.  Γι 'αυτό το πέος διεύρυνση προσφέρει βιομηχανία ανθεί τα πάντα - από την κρέμα γάλακτος, χάπια, έμπλαστρα, τα βάρη, η έλξη συσκευές, ακόμη και χειρουργική επέμβαση.  Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα υπερβολικά προκατειλημμένες ιστορίες του «καλά προικισμένος« οι άνθρωποι έχουν αναμφίβολα συνέβαλε στην ήδη περίπλοκο θέμα της μέγεθος πέους. Γενικά, οι άνδρες με μεγαλύτερα όργανα θεωρούνται να είναι πιο ανδροπρεπής και καλύτερα στο κρεβάτι.  Έτσι, "Οι μεγαλύτερες είναι καλύτερο" έχει γίνει ένα δημοφιλές το αξίωμα.  Επιπλέον, αυτή η εικόνα φαίνεται να προέρχονται από την ανδρική ματαιοδοξία και όχι την ευχαρίστηση που σας πέος μπορεί να προσφέρει.  Ένα μικρό πέος είναι να εξομοιωθεί μειωθεί ανδρισμός, ανδρισμός, και σε στιγμές, που συνδέονται επίσης με ανικανότητα. Το μεγάλο μέγεθος του «ανδρισμού» παραπέμπει σε αρρενωπότητα, όπως αντίστοιχα το μεγάλο μέγεθος γυναικείου στήθους παραπέμπει σε θηλυκότητα. Μπορεί να φαίνεται αστείο, αλλά το σίγουρο είναι πως τέτοιου είδους XL διαστάσεις απαιτούνται στην βιομηχανία του πορνό, χωρίς βέβαια να αποκλείονται και οι περιπτώσεις που μιλάμε για…αφύσικα μικρές διαστάσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως το ανδρικό όργανο θεωρείται μικρό όταν είναι γύρω στα 11 εκ. Πολύ συχνά ένας άντρας και μια γυναίκα αδυνατούν να προσδιορίσουν τι σημαίνει «μικρό» πέος και ποιο είναι το μέγεθος που πραγματικά θα δημιουργούσε αναστολή της σεξουαλικής ικανοποίησης. Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές εμπειρίες, και άρα διαφορετικά…μέτρα σύγκρισης. Τι μας λένε οι έρευνες λοιπόν για το αν το μέγεθος του πέους μετράει; Οι έρευνες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα, δείχνουν 2 αποτελέσματα: 1) Οι γυναίκες έχουν συνδέσει το μέγεθος με την απόλαυση όμως 2) Δεν υπάρχει καμία απόδειξη εάν, αλλά και κατά πόσο, ένα μικρό ή μεγάλο πέος συμβάλλει επί του πρακτέου, και όχι επί του... «φαντασιωτικού», στη σεξουαλική ικανοποίηση. Οι γυναίκες ανησυχούμε για το βάρος μας συνεχώς και προσπαθούμε να αδυνατίσουμε όσο γίνεται περισσότερο, όμως οι άνδρες δεν προτιμούν τις πολύ αδύνατες γυναίκες, αλλά τις πιο …ζουμερές. Αντίστοιχα το XL μέγεθος δεν εγγυάται 100% ικανοποίηση, μιας και έρευνες λένε πως για να ικανοποιηθεί μία γυναίκα σεξουαλικά, δεν αρκεί η διείσδυση, αλλά και τα προκαταρκτικά παιχνίδια και η κλειτοριδική διέγερση. Μήπως λοιπόν και οι άνδρες πέφτουν θύματα των Media και των υψηλών προσδοκιών των γυναικών που έχουν στο πλάι τους; Αν ναι, τότε οι έρευνες είναι ενθαρρυντικές, μιας και δείχνουν πως όλα είναι …στο χέρι τους, και όχι στη βουβωνική τους χώρα!